Wizyta w gabinecie

Pierwsza wizyta u seksuologa.

Udane życie seksualne to nie tylko seks, ale także zdolność tworzenia relacji między bliskimi osobami, które oparte są na wspólnych wartościach i miłości.  Statystyki pokazują, że 78 proc. Polaków uważa, iż podstawą szczęśliwego i trwałego związku jest udane życie seksualne, a zaledwie 7% mężczyzn dotkniętych problemem zaburzeń wzwodu, zwraca się z tym problemem do specjalisty. Zatem dlaczego tak wielu pacjentów latami odkłada decyzję o wizycie u lekarza, a co gorsze, często zwracają się do seksuologa dopiero wówczas, gdy ich związek już się rozpada? (Statystyczny mężczyzna zwleka z wizytą u lekarza 20 miesięcy).

Najważniejszy pierwszy krok.

Zarówno podjęcie decyzji, jak i sama wizyta u lekarza seksuologa może budzić lęk, strach lub niepokój. Trzeba wiedzieć, że potrzeby seksualne są naturalne i nie powinny być przedmiotem wstydu, czy poczucia winy. Wizyta u specjalisty przypomina wizytę u lekarzy innych specjalizacji. Można spodziewać się rozmowy, badania fizykalnego, propozycji ewentualnych badań dodatkowych oraz zaleceń terapeutycznych.

Czy na wizytę iść z partnerem/partnerką?

W większości przypadków wskazane jest by partnerzy razem przychodzili na terapię. Nawet jeśli wydaje się, że problem dotyczy tylko jednego z nich. Taka wizyta nie musi być konieczna, ale zawsze jest bardzo pomocna. Łatwiej jest wspólnie rozwiązywać problemy, a seksuolog podpowie jak to zrobić.  Należy pamiętać, że seks jest nierozerwalnie związany z partnerstwem, a problem który dotyczy jednej osoby nieuchronnie dotyka także partnera. Przyczyny trudności nie muszą leżeć tylko po jednej stronie albo po tej, której się początkowo tak wydaje. Ważne jest wyrażenie wzajemnych oczekiwań partnerów i ich reakcji na zaistniałą trudną sytuację, a w konsekwencji chęć zmiany. Tak kompleksowo potraktowany problem, szczera i wyczerpująca rozmowa w połączeniu z ewentualnymi dodatkowymi badaniami, pozwolą wybrać odpowiednią metodę leczenia.

Jak może wyglądać rozmowa z seksuologiem?

Dobry seksuolog rozpocznie spotkanie od przeprowadzenia wywiadu. Każda rozmowa służy zebraniu informacji. W tym wypadku specjalista może zadać pytania na temat:
  1. zasadniczego problemu dotyczącego życia seksualnego,
  2. sytuacji życiowej (wykształcenia, wykonywanego zawodu, stanu cywilnego, dzieci, warunków życia, planów na przyszłość) i światopoglądu (szczególnie w odniesieniu do seksualności),
  3. ogólnego stanu zdrowia, nałogów,
  4. cyklu miesięcznego (regularność krwawień miesięcznych, ich intensywność, współistniejące dolegliwości, zmiany dotyczące życia seksualnego w różnych fazach cyklu itp.),
  5. stosowanej antykoncepcji, przebiegu ciąż, porodów, połogu,
  6. przeszłości – dojrzewania i dotychczasowych doświadczeń seksualnych,
  7. teraźniejszości – aktualnego związku i życia intymnego,
  8. podejmowanych dotychczas prób terapii,
  9. oczekiwań względem terapii.

Jakie badania dodatkowe może zlecić lekarz specjalista?

Po ustaleniu przyczyn problemów, specjalista podejmie decyzje o dalszym postępowaniu. Może zlecić wykonanie dodatkowych badań, które mogą obejmować:
  1. badanie krwi (np. stężenia hormonów płciowych, glukozy, lipidogram),
  2. badanie moczu (ogólne, posiew),
  3. badania obrazowe (USG, EKG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny itp.),
  4. konsultacje specjalistyczne (np. przez ginekologa, urologa, endokrynologa, neurologa, kardiologa, psychiatrę; chyba, że specjalista, do którego przychodzisz, specjalizuje się w którejś z tych dziedzin i samodzielnie przeprowadzi badanie).
W zależności od charakteru zgłaszanych problemów, specjalista już na pierwszej wizycie może zalecić terapię. Jeżeli rozwiązanie problemu będzie wymagało cyklu kolejnych wizyt, lekarz seksuolog może także omówić plan dalszej terapii.

Na czym polega badanie fizykalne?

Odpowiedzi na pytania ogólne są ważne, ponieważ wiele schorzeń oraz przyjmowanie niektórych leków mogą wpływać niekorzystnie na jakość życia seksualnego. Uzupełnieniem wizyty zazwyczaj jest badanie fizykalne, które może obejmować:
  1. ogólną ocenę budowy ciała,
  2. pomiar podstawowych parametrów życiowych, jak ciśnienie krwi i tętno,
  3. badanie okolicy narządów płciowych. Ma ono służyć ocenie anatomii, wykluczenia występowania procesów chorobowych, które można stwierdzić na podstawie wyglądu lub badania przez dotyk oraz obejmować elementy badania neurologicznego lub ginekologicznego. W przypadku lekarzy ginekologów specjalizujących się w seksuologii może obejmować pełne badanie ginekologiczne.

Ogólnopolski Program Zdrowia Seksualnego to kampania społeczna promująca zdrowie seksualne i uświadamiająca różnym grupom społecznym, jak ważna jest ta sfera życia.

Z tematem zdrowia seksualnego ciężko się zmierzyć nawet lekarzom. Badania wskazują, że aż 73 % pacjentów nigdy nie zostało zapytanych przez lekarza o ich zdrowie seksualne, 24 % pacjentom takie pytanie lekarz zadawał sporadycznie, a tylko 3 % - często. Lekarze nie zawsze wiedzą, jak zapytać pacjenta o tę sferę zdrowia, co uniemożliwia postawienie właściwej diagnozy.

seks to zdrowie

Organizatorem programu jest